ظهور تاریخی ملی‌گرایی: از فئودالیسم تا دولت-ملت

ملی‌گرایی، باور به اینکه گروهی از مردم که دارای ویژگی‌های فرهنگی، زبانی یا تاریخی مشترک هستند، باید حق داشته باشند خودشان را به عنوان یک ملت متمایز حکومت کنند، نقشی محوری در شکل‌دهی مرزها و هویت‌های سیاسی مدرن ایفا کرده است. با این حال، با وجود اینکه مفهوم ملی‌گرایی در جهان معاصر عمیقاً ریشه دوانده است، این مفهوم تا اواخر قرن هجدهم ظاهر نشد. این موضوع یک سؤال تاریخی مهم را مطرح می‌کند: چرا ملی‌گرایی زودتر از این، به‌ویژه در دوران قرون وسطی، شکل نگرفت، در حالی که مردم در آن دوران نیز دارای شباهت‌های فرهنگی و منطقه‌ای بودند؟ چه تغییری در دوران سرمایه‌داری اولیه رخ داد که باعث شد ملی‌گرایی به وجود بیاید؟

برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید به عوامل ساختاری و ایدئولوژیکی که جامعه قرون وسطی را مشخص می‌کرد، نگاهی بیندازیم و آنها را با تغییرات عظیم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که با ظهور سرمایه‌داری اولیه همراه بود، مقایسه کنیم.